Ξέρω μου παράδεισος, και εδώ.

Μην με ρωτάτε για το πεπρωμένο μου,
Ούτε καν την ιστορία μου,
Εγώ ήρθα από μακριά,
Ποτέ δεν φανταζόμουν εύρημα, ένα νέο κόσμο,
Μια νέα ζωή, ποτέ, δεν είχε φανταστεί ανακαλύψουν,
Είδα τα τοπία, τους φίλους, πίσω στο χρόνο,
Και στη μνήμη του φόβους του,
έχω παρατηρήσει αυτό που πραγματικά, έχεις μου εξοργίστηκε,
Προσπάθησα να αλλάξει την ιστορία της ζωής μου,
Ερωτηθείς σχετικά με την θλίψη,
Δεν  που καθορίζουν την ευτυχία μου,.
Σε οποιαδήποτε μία νύχτα,
Κρύο και ζεστό,
Άκουσε ένα δεύτερο μια ήρεμη φωνή,
Με κάποιον τόσο κοντά που, δεν πίστευε πια,
Ήταν η ζωή μου,
Πήγα να τη συναντήσω,
φωτίζεται, από το χαμόγελό του,
μια μυρωδιά που είχε ήδη ξεχάσει,
Θυμήθηκα τις φορές του αγάπη,
Και ο χρόνος όταν η αγάπη εξακολουθεί να ισχύει,
Το δρόμο της επιστροφής για να έχει νόημα,
Φρόντισα να με καταλάβει.
Τώρα μπορείτε να με ρωτήσετε,
Ξέρω είναι, γεγονός,
ότι πολλές πέτρες στο δρόμο μου,
Ξέρω μου παράδεισος, και εδώ,
Να είστε βέβαιοι, σου είναι στην το νησί,
Αυτό το νησί ...