ευτυχής ημέρα για όλες τις γυναίκες

Ναι έκανα αυτό το τραγούδι,
Επιδιώκει να απεικονίσει ό τι νιώθω για σένα
Έκανα αυτό το τραγούδι χωρίς να ανησυχείτε,
Με την κατανόηση, χωρίς φανταστικά πρόσωπα
Έκανα αυτό το τραγούδι χωρίς να ανησυχείτε,
με την επιτυχία της,
Έκανα αυτό το τραγούδι να ανησυχείτε,
μαζί σας, μόνο εσείς,
Για μία αληθινή μου επιτυχία της
και πάντα θα είναι εσείς
ευτυχής ημέρα για όλες τις γυναίκες
Ειδικά για εσάς που δεν γνωρίζουν,
ότι και η  μόνο γυναίκα μου

Και ναι πετούν να κοντά αγαπά.

Θα υπάρχει πάντα ένα αίσθημα
τον άλλο τρόπο..
ο δρόμος δεν είναι, Φάντασμα,
Θα είναι της, μεγαλύτερη ικανοποίηση,
και η μεγαλύτερη ευτυχία,
η μεγαλύτερη ευχαρίστηση,
μη εκεί των επιλογών...
Δεν θα πρέπει να πετάξει μακριά,
Και ναι πετούν να κοντά  αγαπά.

Και αυτά τα μάτια σας ...

Και αυτά τα μάτια σας ...
και μια ζωή που μας χωρίζει.
Επισκεφθείτε μου στο υπόγειο των ονείρων μου,
και την ανηθικότητα των επιθυμιών μου
η επιμονή μεταξύ αυτών των γραμμών
η φθορά, των ημερών στα κρυφά,
στη σιωπή, στο βέβηλο,
κλεμμένων, γρήγορα και υγρά φιλιά,
ανεπανάληπτη στην αγάπη,
ταιριάζουν σε εμφάνιση,
Τα χέρια που αγγίζουν κρυφά,
τα αδιαμφισβήτητα πειρασμούς,
σε καμένα γράμματα, εμπρηστική, ημιτελής αγάπη.
Προκύπτει στην έρημο,
στο σκοτάδι ανάμεσα στα λουλούδια,.
Για την πραγματικότητα δεν είναι αρκετά πια,
Εισάγετε τη διάρκεια της ημέρας, μέσα από την ομίχλη το βράδυ,
Σε επίμονες ήχους σήμερα το πρωί,
Στην επίμονη ουρανό,
κουρασμένος από τα σύννεφα βροχής.
Βρέχει μεταξύ μας.
Μεταξύ όποτε θέλετε.

Σε κατάσταση αναμονής!!!

Μπορείτε κατά μία έννοια, απαλλάξει γραφή μου,
Αν ήμουν σε θέση, όπως και εσείς,
να πούμε το ανείπωτο,
θα είχα να πω ορισμένα πράγματα,
ότι που μπορείτε ακόμα θα πω,
Και εγώ περιορίζομαι να περιμένετε.
συγνώμη αυτή η σιωπή τόσο καιρό,
αλλά η συνύπαρξη είναι επίσης
κατασκευασμένο από τη σιωπή και την απόσταση.

Ο ήλιος to μεσημέρι

και εγώ απλά ένιωσα την ανάγκη, να διαπεράσει την ψυχή σου.

Τα μάτια του ορυχείου πληρούνται
σε μια στιγμή έκστασης,
και ποτέ δεν ένιωσα τόσο ζωντανός.
και εγώ απλά ένιωσα την ανάγκη,
να διαπεράσει την ψυχή σου.
λες και η ψυχή μου στην αγάπη σας...
το σώμα σας, τη δική σας απόλαυση,
την ανάγκη μου.
Δεν εκφράζει τη λύπη του,
χωρίς να νοιάζονται για τα βλέμματα,
Έχω παραδοθεί,
γλυκιά γεύση από το μέλι, με συναρπάζει,
Όπως και αυτό δεν παραιτήθηκαν, ποτέ για τη ζωή,
Η γεύση της αγάπης,
και επιτρέψτε στον εαυτό, να αιώνια αγαπούσε

Ο ήλιος to μεσημέρι

σας θα είναι πάντα η αγάπη, μιας ενιαίας ζωής!

θα πάλι κοιτάξουν.. στραβά,
δείχνουμε με το δάχτυλο σε ένα.. αρνητικό..
ηλικιωμένες... κυρίες
θα γελούν σαν τα παιδιά
και να χάσετε τα κέρατα
εκραγεί στα αυτιά μας
και δεν θα με νοιάζει
το πρόσωπό μου θα μετατραπεί
σε εκατόν ογδόντα μοίρες
και, πάνω από τους ώμους μου,
σας.

Ο ήλιος to μεσημέρι

Το μόνο που έχω τώρα και λίγο στιγμή μαζί σας.

Ζω τώρα...
Στην πραγματική..
Μην ανησυχείτε,
Δεν μπορώ να το,
αγγίζοντας σας σε κρέας,
αγγίζοντας σας ποίηση...
που ζητώ από εσάς
άνω ποίηση...
Ζωγράφισέ μου στο στίχο σου,
να λάβει, τον πόνο μου ...
Αυτό είναι το μόνο που ζητώ από εσάς.
Ζω.. τώρα, σε παράδεισος.
Ζω τώρα...
Στην πραγματική..

Ο ήλιος to μεσημέρι